به نام خدا روز چهاردهم رو شروع میکنیم

سلام بچه ها امیدوارم که حالتون خوب باشه

امروز میخوام به این مسئله بپردازم که چرا حالمون توی مسیر ترک عادت های بد گرفته و دپرس میشه؟ و ایا این قضیه طبیعی هست یا نه؟ چیکار میتونیم کنیم که این حال بد رو کمتر کنیم؟

ببین این مسئله کاملا طبیعیه چرا؟ چون به هر حال بدن و مغزت آموخته شده به تماشای پورن و انجام خودارضایی و الان که چند روز بهش این مواد هارو تزریق نمیکنی هی میگه که میخوام میخوام! بعد اگر خاطرت باشه توی پست مربوط به دوپامین هم توضیح دادم که ترشح دوپامین تماشای پورن به حدی زیاده که مغز آدم به شدت دوسش داره و باهاش حال میکنه در حدی که انگار کوکائین مصرف کردی!

ی چیز دیگه هم این موضوع بود که سطح پایه ترشح دوپامینت رو هم بهم میریزه، و این صعود و سقوط این دوپامین باعث میشه که سطح پایه ترشح دوپامینت هم بیاد پایین!

اگر مثلا بگیم سطح استاندارد و پایه ای ترشح دوپامین ذهن یک ادم ۱۰ باشه تماشای پورن اینو به ۵۰۰ میرسونه و سقوطی که انجام میشه اون ۵۰۰ تایی که رفته بالا رو برنمی‌گردونه به ۱۰، نه! بلکه برمیگرده به منفی ۵۰۰ که این قضیه باعث میشه تا سیستم ترشح دوپامینت مختل بشه در نتیجه از کارای کوچیک , تفریحات معمولی اونجوری که بقیه لذت میبرن، لذت نبری!
میدونی چون سطح پایه دوپامینت دیگه روی ۱۰ نیست بلکه احتمالا اگر خیلی انجام داده باشی اینکارارو، روی منفی ۲۰۰ یا ۳۰۰ باشه در حالت معمول!

و این یک فاجعه هستش! چرا؟ چون باعث افسردگیت میشه، باعث بی انگیزگیت میشه و در نتیجه کسیم که افسرده و بی انگیزه باشه چه فرقی با ی مرده داره؟

ی چیزش جالبه اینه که افراد اینکارارو انجام میدن بعد پیش خودشون میگن که چرا توی زندگی از هیچ چیز عادی ای لذت نمی‌بریم و چرا همه چی شده برامون وظیفه فقط؟

خب عزیز من وقتی تو زدی مهم ترین سیستم بدنت رو که عامل ایجاد حال خوب و لذته رو نابود کردی، توقع داری که حالت خوبم باشه؟ انگیزه ام باشه؟ 

ی چیز دیگه ایم که عامل این هستش تا ادم برگرده به اون مسیر اشتباه، عامل سیستم های نورونی و عصبی هم هست، که میان اونا ی جریان یا مسیری رو توی مغزت ایجاد میکنن که هی برت میگردونن به این چرخه نادرست! و ادامه دادن تماشای این محتوا ها چیزی جز تقویت این سیستم های عصبی و نورونی نیست!

اما خبر خوب اینه که وقتی ترک میکنی کم کم این سیستم ها ضعیف میشن یا بعد ی مدت از بین میرن!
حتی سیستم ترشح دوپامین مغزت هم نرمال میشه و سطح پایه دوپامینت هم کم کم ترمیم میشه!

این قضیه هم معمولا بین ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشه اما این مدت برای ترمیم ۹۵ درصدی هست وگرنه از همون روز سوم چهارم یواش یواش بدنت شروع میکنه به ترمیم خودش!
به شرطی که مواد (تماشای پورن و دختر بازی و خودارضایی) رو قطع کنی کامل و مواد بهش نرسه!

حالا بزار به این سوال هم جواب بدیم که چیکار کنیم این ترک کردنمون راحت تر اتفاق بیفته؟

- ببین اولین کاری که باید کنی قطعا اینه که محرکات یعنی هر چیز کوچیک تا بزرگی رو که احتمال میدی اذیتت کنه حذف یا کنترل شدید کنی

- وقتت رو ازاد نزاری و خودت رو با ی کاری، مهارت آموزی ای چیزی مشغول کنی! ببین من خودم روزی ۸ ساعت مشغول به کار بودم اما چون کارم فکری بود و فیزیکی نبود مجبور شدم ی کار فیزیکی ۳،۴ ساعته یا ۲ ساعته رو هم انجام بدم حتی اگر بهم پولم ندن، تا تو خونه نمونم و فکر و خیال کنم یا برم گوشی دست بگیرم خودمو بدبخت کنم! تو میتونی بجای این بری باشگاه مثلا اگر کار اولت فیزیکی نیست مثلا یا اگر سرکارن نمیری کلا به هر حال درس خوندن و مهارت اموزیم شاید فیزیکی نباشه زیاد، پس حتما ی کار یا فعالیت فیزیکی هم داشته باش

- سعی کن با ادمای خوب یا جمع های خوب هم صحبت بشی، صحبت کردن درباره مسائل خوب یا خنثی خیلی باعث تخلیه ادم میشه و دوپامین خوب هم ترشح میکنه!

- صبح زود بیدار شو و اگر شبا هم کاری نمیکنی و بیداریت چیزی جز مشغول شدن فکرت نداره شباهم زود بخواب!

اینا چند مورد از کارایی بود که من انجام میدم و واقعا هم جواب داده خداروشکر

امیدوارم که این پست بدردت خورده باشه! در اخر میخوام بهت بگم که برادر من: خودت رو گول نزن و بگرد دنبال راهش، راهشو پیدا میکنی به قران به شرطی که تنبلی نکنی و مقاومت های الکی توی ذهنت برای خودت ایجاد نکنی!