سلام بچه ها امیدوارم که حالتون خوب باشه

تا به حال شده به این موضوع فکر کنید که

تماشای فیلم های پورن چه تاثیرات بدی رو مغز و زندگی شما میزاره؟

امروز میخوام به مهم ترین تاثیرات منفی این عادت بد روی زندگیمون اشاره کنم تا متوجه بشین که چقدر تاثیرات منفیش بزرگ و ویران کننده هستش!

چگونه اعتیاد به پورن بر روی مغز تأثیر می‌گذارد؟ (سیستم دوپامین و پاداش)

ببین قبلا هم گفتم که این عادت بد چه تاثیر شدید و بدی رو سیستم ترشح دوپامین مغزمون می‌زاره و چطور دوپامین رو به صورت یکدفعه ای ترشح میکنه و به همون شکل هم دوپامین collapse میکنه یا افت میکنه!
این وضعیت وقتی همش تکرار بشه مثلا به مدت ۶ ماه تا ۱ سال اتفاقی که میفته اینه که فرد به شدت افسرده میشه و تقریبا دیگه از خیلی چیزا توی زندگیش لذت نمیبره و پورن رو به عنوان یک مخدر استفاده می‌کنه!
یعنی چی؟ یعنی اینکه تا حالش بد میشه، تا حالش میگیره، تا احساس تنهایی میکنه، تا استرس میگیره یا هرگونه حال نامناسب دیگه ای، در جا میره و پورن مصرف میکنه!
اتفاق دیگه ای که میفته اینه که قدرت تمرکز این فرد به شدت پایین میاد و نمیتونه روی کار مدنظرش تمرکز کنه و ذهنش همش به سمت اون افکار جنسی سوق پیدا میکنه!
این عدم تمرکز داشتن رو من از خیلیا شنیدم که موقع درس خوندن این تجربه رو داشتن!
اتفاق دیگه ای که میفته و این هم به شدت رایجه اینه که افرادی که این محتوا رو تماشا میکنن کم کم فراموش کار تر میشن! جوری که به نسبت قبل حداقل ۵۰ درصد فراموش کار تر شدن! 
از جمله اتفاق های دیگه ای که برای فرد میفته اینا رو هم میشه گفت که همش احساس کافی نبودن یا شرمندگی پیش خودش و خداوند رو داره که این مسئله هم عین موریانه به ذهنش افتاده و دیونش کرده!

چگونه اعتیاد به پورن به اعتماد به نفس و اهداف زندگی آسیب می‌رساند؟

خب چند مورد از مهم ترین اتفاق هایی که برای مغز انسان میفته رو گفتیم حالا بزار تاثیراتش رو روی زندگی شخصی بگم که واقعا درد اوره!
ببین تو وقتی اینکارارو ی مدت انجام بدی، اگر ی کوچولو وجدانت بیدار باشه و خفش نکرده باشی! میفهمی که اینکارا خوب نیست و بهت ضرر میزنه و خداوند هم این عمل تو رو تایید نمیکنه! 
بنابراین سرهمین قضایا انقدر با خودت در جنگ و تنش قرار میگیری و انقدر زمین میخوری بلند میشی که طبیعتاً اعتماد به نفست ضربه میخوره!
حتی اگر نخوای ترک هم کنی و توی این جنگ بین خیر و شر هم قرار نگیری، باز هم که اینکارو انجام بدی پیش خودت میگی که این چ کار بیهوده ای بود که من انجام دادم؟
شخصیتت هم به همون شکل تحت الشعاع قرار میگیره و بخاطر این قضیه شخصیتت هم پیش خودت اعتباری نداره! همش پیش خودت میگی من که توانایی ترک ی عادت بد رو ندارم چطور میخوام سعادتمندانه زندگی کنم؟
دیگه نه اعتباری پیش خودت داری، نه آبرویی! قولات هم پیش خودت اعتبارش کم میشه و سرهمین هم شرمنده ای پیش خودت
میبینی ی سری از افراد رو که حالشون خوبه، اعتماد به نفس دارن اما تو در خودت اونارو نمی‌بینی... بعدش اعصابت خورد میشه! به خودت فوش و ناسزا میگی!
اهدافت رو هم که نگم همشون در یک وضعیت بی ثباتی قرار گرفتن که نمیدونی محقق میشن یا نمیشن؟!

همه ی اینا رو که آدم بررسی میکنه واقعا این سوال براش پیش میاد که واقعا ارزشش رو داشت؟

این همه بالا و پایین شدن، این همه سرافکندگی و حقارت ارزشش رو داشت؟