سلام چطوری؟ خوبی یا بهتری؟😉🙂

میگم تا الان درباره پروسه علمی شکل گیری عادت های خوب یا بد مطالعه ای داشتی؟ اگر نه بریم که نتیجه مطالعات تو این زمینه رو برات خیلی خلاصه و کاربردی بگم

ببین همون‌جوری که میدونی عادت به رفتاری میگن که مداوم تکرار میشه و تکرار شدنش باعث قوی تر شدن و ضخیم تر شدن اون جریان مغزی توی ذهنت هم میشه!

حالا این جریان مغزی چیه؟ جریان های مغزی اتصالات بین نورون ها هستن که از طریق سیگنال های الکتریکی و شیمایی با هم ارتباط برقرار میکنن، یعنی چی؟ یعنی اینکه هر عمل یا فکری که تو انجام میدی ی مسیر خاص رو توی این سیستم طی میکنه و اگر تکرار بشه باعث میشه که اون جریان عصبی قوی بشه و کم کم تبدیل به عادت بشه!

ی چیز جالبیم که داره اینه که وقتی ی جریان عصبی ای خیلی قوی میشه و اون عادت به واسطش ایجاد میشه، خیلی هم مغزت رو حساس تر می‌کنه به عواملی که باعث انجام اون عادت میشه!

مثلا تو میخوای عادت اعتیاد به مواد مخدر رو ترک کنی اتفاقی که میفته اینه که با کمترین چیزهایی که آدمای عادی اصلا تحریک نمیشن که مواد بزنن تحریک میشی!

یا مثلا فرض کن به تریاک اعتیاد داشتی و ۲،۳ ماهه که اصلا بوش هم به دماغت نخورده چه برسه به اینکه دوباره بخوای مصرفش کنی! خب اتفاقی که میفته اینه که اگر توی ی جمعی بشینی که تریاک بکشن، تو جز اولین افرادی هستی که با بوش شاید حس نئشگی بهت دست بده در حالی که ی ادم عادی اصلا عین خیالش هم نیست!

علت این قضیه دقیقا همون جریان های عصبی و مواد شیمایی که به ذهن یا بدنت دادی هستش! 

یا کسی که مثلاً اعتیاد به پورن داشته... این ادم حتی بعد از ۳ ماه ترک هم ممکنه با دیدن ی صحنه ی محدود جنسی که اصلا پورن نبوده تحریک بشه و قاط بزنه!

علت همه ی اینا اون جریان های عصبی هستش که تو مغزت هست ولی خیلی ضعیف تر شده اما هنوز از بین نرفته!

ی چیز خیلی عجیب دیگه ای که مغز انجام میده اینه که یک پوشش چربی در اطراف آکسون های نورون اضافه میکنه که باعث میشه اون سیگنال های الکتریکی و شیمیایی ۱۰۰ ها برابر سریع تر پاسخ بدن!

یعنی تا ی چیزی میبینی سه سوت ذهنت خیلی چیزایی که داشت فراموش میکرد رو تا حدی ریکاوری میکنه!

خیلی عجیبه نه؟ 

نمی‌خوام بترسونمتون بچه ها، ولی ما باید خیلی مراقب باشیم تا محرک هارو واقعا از زندگیمون حذف کنیم!

تو میگی من میخوام پورن رو ترک کنم اما صبح تا شب دور برت گوشی هستش یا همش تو جاهای شلوغ شهری، خب اینا همه سینگال میده به اون سیستم عصبی مغزت دیگه!

مغزت هی تلاش میکنه اون جریان/سیستم عصبی رو ضعیف کنه تو باز بهش غذا میدی تا دوباره قوی بشه!

چارلز دوهیگ ی نظریه داره که میگه: سرنخ، روتین و جایزه همه چیز ایجاد یک عادت خوب یا بده

سرنخ میشه مثلا اون حال بد یا استرسی ای که داری

روتین میشه خودت رفتار خوب یا بد مثلا وقتی استرس گرفتی میری ی چیز شیرین یا ترش میخوری 

جایزه هم میشه اون احساس ارامش یا شادی ای که بعد از انجام اون روتین بهت دست میده

علاوه بر این نظریه ما دوپامین رو هم داریم که ی نوروترانسمیتر یا انتقال دهنده عصبی هستش که به عنوان هورمون دوپامین هم شناخته میشه... این هورمون یا نوروترانسمیتر باعث ایجاد انگیزه و حس خوب میشه که حتی قبل از انجام اون عادت خوب یا بد بهت حس خوبی میده!

دوپامین ی جورایی مشوق تو برای انجام اون عادت میشه، وقتی که اولین سرنخ ایجاد میشه

و همین موضوع باعث میشه که هربار تو بیشتر دلت بخواد تا به انجام این رفتار برگردی!